25 oktober 2017 – Ik vertrek deel 1 24 oktober 4e dag
De beloofde takelwagen om 9:00 uur is er natuurlijk niet, we beginnen er al aan te wennen. Gaan moppen tappen maar daar blijken we allebei niet zo goed in te zijn. Na weer bellen met Nederland en nog “eventjes” wachten komt dezelfde man die ons vannacht heeft weggesleept ons weer ophalen. We worden nu naar een garage gebracht en rijden weer een eind terug in de richting waar we gisteren vandaan kwamen. We worden bij (denken wij) een kleien garage gedropt, maar dat blijkt niet zo te zijn, in de catacomben gaat het bedrijf gewoon verder en is verschrikkelijk groot. We worden alleraardigs geholpen maar natuurlijk komt het woord wachten weer voor in de zin. Dus daar lopen we weer, nu op weg naar een tentje waar we kunnen koffie drinken en waar ze iets te eten hebben. Dan maar aan het reisverslag werken en wat mailtjes versturen. Na een paar uur worden we toch wat onrustig en besluiten we terug te lopen naar de garage. Ze zijn druk bezig maar de oorzaak? Ze denken de koppakking maar hebben geen tijd om dat te maken de we gaan weer rijden maar ik ben er helemaal niet gerust op. Ik blijk gelijk te hebben want zo’n 70 kilometer voorbij Burgos loopt de koelvloeistof weer alle kanten uit. Na overleg met onze achterban Arie van der Linden, googelen we een Hyundai garage en rijden daar naar toe. Als we daar aankomen is alles nog dicht want men sluit een flinke poos tussen de middag. Maar we hebben geluk want er staat een mecanicien bij de poort en die komt direct kijken wat er aan de hand is. Een oudere man die in onze ogen met een ervaren blik onder de motorkap duikt. Auto mag naar binnen en nog in tijdens de pauze wordt er naar gekeken. De mecanicien wil dat de baas er ook nog even naar kijkt en die gaar er ook in rijden, de baar wil dat chef werkplaats er ook even naar kijkt en ook hij gaar rijden met mij ernaast. Tussendoor stoppen weer onder de motorkap duiken en aan de slangen voelen. Op een of andere manier voelt dat goed aan, je moet wat! De conclusie is de koppakking en wat nu te doen? We overleggen in ons beste Spaans, Frans, Papiamento, en het vertaalprogramma op de telefoon en we komen er uit. We kunnen door als we iedere 200 kilometer stoppen en de auto een half uur tot een uur af laten koelen weer bijvullen et voila! We besluiten dat risico toch niet te nemen, het kan weer fout gaan en we vinden drie keer achterop zo’n takelwagen nu wel genoeg. Het besluit is dus ga maar repareren. Ze weten de urgentie en voordat wij spullen uit de auto kunnen pakken staat de auto al op een andere plek en is de macanicien begonnen met het SLOPEN (in onze ogen) van het motorblok.
Natuurlijk willen we weten hoe lang het gaat duren en de chef zegt: Als,als,als,als,als…………alles goed gaat dan kunnen jullie vrijdag aan het winde van de dag misschien weer rijden, tja afwachten dus.
We pakken onze boel uit de auto en bestellen een taxi. Ik heb op booking.com in een hostel een leuke studio gezien. Allebei een eigen bed en lekker ruime kamer. Daar gaan we voor en in niet al te lange tijd zijn we ingecheckt. Niets overdreven het ziet er veel beter uit dan ons vorige hotel en we zitten midden in het stadje Aranda de Duero. Een klein oud stadje, maar dat gaan we later zien. We zijn moe en hebben dorst dus op naar een koud biertje en wat smaakt dat lekker! Tegenover het café waar we zitten is een klein supermarktje en we besluiten daar wat tapas te kopen en op de kamer wat te snacken. Maar wat blijkt, het is een gigantische supermarkt met de meest lekker dingen, wat te denken als er gigantische iberico hammen hangen en je hebt trek! We kopen heerlijke dingen een flesje wijn en gaan terug naar de kamer. Tafeltje tussen onze bedden in, overheerlijk taps op tafel en het toppunt van de avond, een uitzending van ik vertrek wat wil je nou nog meer als je pech hebt.
We smikkelen kijken naar “ik vertrek” maar WA die me overigens al gewaarschuwd heeft dat hij in gaat storten haalt het einde van de uitzending niet meer. Ik gooi nog wat stukjes brood in zijn richting maar het mag niet baten, ik ruim de troep op en ga ook slapen.
