Natuurlijk is het weer vroeg op want we willen op tijd in Icht zijn om nog een beetje te kunnen genieten van die bijzondere plek. In de middle of nowhere heeeft een fransman hier een prachtig complex gerealiseerd, niet super luxe maar wel bijzonder. Allemaal lemen huisjes en één lemen toren. Een piepklein zwembadje en goed eten. We nemen afscheid op de camping en omdat ik zo verkouden ben trekt de manager zijn hoofddoek van zijn hoofd en doet hem om mijn nek. Wat lief ik krijg hem cadeau. Het wordt saai want ik heb geen woorden genoeg om de schoonheid van dit berglandschap te beschrijven, Hoe afwisselend qua kleuren, qua structuur en qua ruigheid. We besluiten te stoppen voor een picknick en rijden van de weg af. In het ruige landschap maken we broodjes knakworst en wat smaakt dat lekker zeg! We rijden weer door en bereiken Icht op tijd. Leuk om hier weer te zijn Wim-Arie en ik slapen in de toren, we moeten een enge steile trap op, maar dat is de moeite waard, wat een uitzicht hebben we, we kijken over het hele kampement uit en de ruwe bergen er om heen. Vanavond is het stoelavond dus onze gouden zetel moet worden opgeblazen, WA neemt deze taak op zich maar we vragen ons wel af of hij na gebruik nog steeds in doos past. We hebben onze geluidsinstallatie voor de veiling bij ons dus we kunnen zelfs versterken. Gea interviewt en Jeroen filmt, het zijn weer mooie verhalen in de stoel.
Daarna wordt er heerlijk eten geserveerd en krijgen we een optreden van Frans met zijn mondharmonica’s, een tweede Toots Thielemans is opgestaan, wat kan die man spelen zeg, zo goed dat we hem weer willen horen, we zijn allemaal stil en onder de indruk van Frans zijn harmonica spel. Daarna naar bed en lekker slapen.
