Ik hoor gerommel op de camping, teams zijn al weer aan het voorbereiden op vertrek. Wij hebben de auto nog niet terug, hoop dat we wel op tijd kunnen vertrekken. We hebben dus nog genoeg tijd om te ontbijten. Een heerlijk omelet, brood, jam, honing, ananassap en natuurlijk koffie. Ik app Omar en wat een goed nieuws krijg ik, de auto is klaar. Ze hebben vannacht doorgewerkt en jij staat weer hoog op de poten. Nieuwe schokbrekers en veren, we kunnen weer wat kuilen en bulten aan. We komen er achter dat er nog een kameel op de andere is vastgemaakt en schieten ontzettend in de lach. Wat blijkt? Chantal is langs de garage geweest en heeft dit verzorgd. Als daar maar geen jonge kamelen van komen.
Chantal rijdt vandaag met Stein en zij hebben Priti bij zich. We gaan het zien. Even een update van code rood. Gezien alle ervaringen met de andere teams heeft code rood besloten Priti een weerbaarheidscursus te geven. En daar moet natuurlijk voor geoefend worden.
We zwaaien iedereen uit en terwijl we dat doen komt Omar eraan met onze auto. Wat zijn we blij, we kunnen weer verder. Wim Arie brengt Omar terug naar de garage en wij zitten buiten want hij heeft de sleutel van de kamer in zijn broekzak. Het is koud zo vroeg in de morgen. We rijden weer en ik voel het verschil, het veert weer, heel fijn. Ik weet niet wat ik zie, het is zo groen als ik naar buiten kijk. Het heeft hier jaren niet geregend en dit jaar dus volop. De Marokkanen zijn er heel blij mee en dat geloof ik. Water is zo belangrijk. Er zijn wel problemen met overstromingen en huizen die in elkaar storten, toch blijven ze blij met de regen. We rijden op een prima weg, komen geen tegenliggers tegen en niemand passeert ons.
Het enige wat we zo nu en dan tegen komen zijn. Dromedarissen, geen eigenaar te zien, ze lopen vrij rond en er is genoeg voor ze te eten. We zien zelfs een witte, wat heel bijzonder is, die heb ik nog nooit los rond zien lopen. We rijden tussen twee bergruggen door op een hele wijde vlakte. Zo mooi om te zien, het lijkt wel alsof ze met een nagelvijl de bovenste rand van de berg hebben gemanicuurd. De bovenkant van de bergkam is plat en daaronder zit die prachtige rand. Op de vlakte staan zelfs bomen een kale droge stam en een bol er bovenop die me aan een paddestoel doet denken. Sommige dor anderen groen en een en al prikkers. Overal zien we bijenkasten, allemaal wit, ik vraag me wel af waar die bijen hun honing vandaan halen. We zien af en toe nomaden tenten, vaak een eind van de weg af en meerder palmplantages voor de dadels. Zonnepanelen zijn hier in opkomst, die zie je bij de plantages. Als er dadels in de palmen hangen dan is dat een ongelooflijke dikke bos met vruchten, van goudgeel naar rood. We hebben trek ik koffie alhoewel we dat ook in de auto maken. Thermosfles heet water en oploskoffie en dat smaakt prima. We rijden door een dorp en zien team rood op een terras zitten, dus stoppen en aansluiten. Heerlijk in de zon onder een strakblauwe lucht, een overheerlijk Marokkaans koekje en we genieten alweer! Het wordt tijd om te lunchen en we zijn op zoek naar een boom om in de schaduw te kunnen zitten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Als we een geschikte boom zien kunnen we de weg niet af dus we blijven zoeken en ja hoor we vinden een plekje. Iekje en ik duiken eerst achter de struiken, zo lekker schoon achter zo’n struik! De tafel gaat weer naar buiten en we zetten de lunch klaar. Het is weer heerlijk en we hebben nog steeds kleine snoeptomaatjes, lekker bij een broodje kaas. We ruimen alles weer in de auto en beginnen aan ons laatste stuk rijden. We zijn straks heerlijk op tijd in Icht. We komen aan in I het op ons vertrouwde plekje Borj Birjamane, overgenomen door twee broers, die op het eerste gezicht het erg aardig overkomen. Ik heb een leuke kamer voor mezelf en ben er blij mee, nachtje alleen slapen is ook lekker. Ik heb de kans om mijn Polarsteps even bij te werken en zit heerlijk op het terras.
