Vandaag is Meindert jarig en de appjes met felicitaties vliegen al vroeg in de rondte. We staan op en pakken onze spullen. Buiten staat team blauw Meindert op te wachten, hij komt er aan met een grote puntmuts op, hij ziet er geweldig jarig uit. Met toetertjes wordt hij welkom geheten, ben je dan jarig of niet?
We staan kant en klaar te wachten op onze groep, blijkt Wim Arie een uur later te hebben opgegeven, grrrrrrrrr. We drinken koffie en daar komt de rest, we beginnen de dag goed en hebben er nu al lol in. Het begint een beetje mistig te worden en ik moet denken aan de vorige keer toen we hier in dikke mist wegreden en geen hand voor de ogen konden zien. Dat was geen pretje, ik hoop dat het straks niet weer zo erg is. In tegenstelling tot gisteravond is de stad rustig. s’ Avonds spuiten de fonteinen en wisselen ze ook van kleuren. Ook is het druk met allerlei mensen op straat en worden er allerlei plekjes door verkopers ingenomen. Broekriemen, stekkertjes, schoenen allemaal uitgestald op een kleedje op de grond. Heerlijk als zo’n stad in de avond tot leven komt. Wij zijn vandaag de hekkensluiter in groep groen. Nu maar hopen dat het goed gaat, gisteren stopte de auto er ineens weer mee nadat het dagen is goed gegaan, fingers crossed. De natuur is erg veranderd, plat, zand en wat rotsblokjes en af en toe een flinke molshoop, de zee naast ons die volgen we nu tot Dakhla. De weg loopt er bijna kaarsrecht doorheen.
