Ik schrik heel vroeg wakker, ik ben vergeten mijn kussen op te laden. Wat een heerlijk ding, warmte in mijn rug. Ik schiet mijn bed uit en stop de stekker in het stopcontact, zo ik kan weer even rustig verder slapen. Zeven uur gaat mijn wekker, om acht uur gaat de slagboom van de camping open en kunnen we gaan rijden. Het is nog donker en stil buiten, maar ik zie vage schaduwen aan de overkant. Evelien en Rob zitten al aan de koffie en ik krijg ook een bakkie. Langzaamaan zie ik steeds meer groepsleden rondscharrelen. De auto’s worden gepakt er wordt nog even gekletst en dan kunnen we weer gaan rijden. Op naar Sevilla.
De natuur is mooi, ruig, kaal en diverse kleuren. Ook is het rustig op de weg want het is zondag. We proberen vandaag niet harder te rijden dan 100 kilometer, zou het helpen om het afslaan van de motor te voorkomen? Terwijl we rustig door het heuvelachtige landschap toeren, begint het landschap te veranderen. We zien ineens olijven boomgaarden voorbij komen, zo mooi. Oude knoestige bomen met een enorm bladerdak. Wat het nog bijzonderder maakt is de mist die er boven hangt, een surrealistisch beeld. We gaan tanken, niet omdat het zo nodig moet, maar ik wil even nicotine tanken.
Na de break rijden we weer verder, de mist begint op te trekken en de omgeving wordt steeds ruiger. Af en toe een berg waarvan je denkt hier vallen de losse brokstukken zo naar beneden, maar waarschijnlijk hangen die blokken al jaren op dezelfde plaats. Ik zie af en toe een waterig zonnetje en ineens allemaal ooievaars nesten op de elektriciteit palen, ze hebben er geen een overgeslagen, prachtig op al die palen een of twee nesten. De ooievaars zitten er niet meer op, die zijn al gevlogen. We komen ze vast weer tegen in Marokko. Priti mocht vandaag mee met Evelien en Rob, ik ben benieuwd hoe ze het hebben met elkaar.
We stoppen ergens om te lunchen en krijgen een makkelijk kaart op tafel, we kunnen plaatjes kijken. Het is zulk lekker weer dat we op het terras kunnen zitten. Naast ons zitten drie jagers en een jagers kind, natuurlijk gekleed in camouflerende kleding. Grote worst op tafel en een homp brood. De worst wordt aan stukken gesneden en het brood wordt met de hand in stukken verdeeld. Prachtig om te zien, helemaal in stijl. Wim Arie en ik bestellen tosti’s en Iekje een broodje kaas.
Daar worden wij ook toe veroordeeld want het tosti apparaat doet het niet. De broodjes worden gebracht en ik moet zeggen wat is daar een aandacht aan besteed. Broodje open snijden, kaas er op en broodje dichtklappen. Het mag de pret niet drukken, het smaakt goed. We gaan weer verder en Iekje rijdt, we hebben afgesproken vandaag niet harder dan 100 te rijden, zou dat helpen tegen het uitvallen van de motor? Het gaat super goed maar dan stopt onze af auto er toch mee, midden in een tunnel! Iekje blijft rustig en laat de auto rustig uitrijden tot hij stopt. Knipperlichten aan, sleutel erin en er uit, weer starten en we gaan weer. Gelukkig een tunnel met drie banen. Anders was het toch een ander verhaal geweest.
We zijn redelijk op tijd in Sevilla en checken in. Langzamerhand komt iedereen binnen dwarrelen en is de groep weer compleet. Stein gaat even naar onze auto kijken en geeft Chantal een spoedcursus filter vervangen. Ik ben benieuwd of dit helpt, we gaan het morgen zien.
Priti heb ik de hele dag niet gezien, ze zal het wel naar haar zin hebben bij Evelien en Rob. Ik krijg een foto van haar binnen en ze ligt heerlijk ontspannen met twee kompressen onder haar ogen om de rimpeltjes weg te werken. Ik heb toch het gevoel dat ze wel heel erg in de watten wordt gelegd! We gaan met ruim 30 mensen lopend op zoek naar een pizzeria en na een wandeling van ongeveer 20 minuten vinden we die. De eigenaar schiet bijna in paniek als hij onze groep ziet. Maar nadat we hebben belooft dat het niet erg is als we niet allemaal tegelijk geserveerd krijgen kunnen we toch gaan zitten. Met kannen sangria valt het wachten reuze mee. Het is gezellig en lekker. We kunnen er weer even tegen
