Via Tiznit naar Mirleft Om 8:00 uur. is het ontbijten en dat smaakt heerlijk. Verse jus d’orange , verse broden een plakje cake, een gekookt eitje en boter en smeerkaas. We nemen afscheid van de eigenaar en komen hier de volgende keer zeker terug! Ik loop nog even naar de man van de Paris – Dakar en krijg zijn visitekaartje. Ik beloof dat ik hem hem het filmpje op zal sturen. We zwaaien elkaar uit en daar gaan we weer, op naar Tiznit een zilverstadje waar we even rond willen lopen voordat we naar Mirleft gaan waar we zullen overnachten. De eigenaar heef aan Laura een mooie route uitgelegd en die gaan we volgen. Een route waar we nauwelijks tegenliggers tegenkomen en weer een om van te smullen.
Wat genieten we weer en weer komen we dichterbij het doel waarvoor we het uiteindelijk allemaal doen, de verkoop van de auto’s in Gambia. En daarmee geld voor Scholenplan Gambia en YEP Africa. Het rijden is weer een ervaring van kleuren, vormen, dieptes en dalen. Eindelijk komen we in Tiznit aan, een zilverstadje wat we als tussenstop hebben aangeraden. We willen eerst wat eten en willen af van die vervelende mannetjes die ons hun winkel aan willen bevelen. We willen lunchen en Laura zoekt iets op google, dus met zijn allen lopen we achter Laura aan. We doorkruisen kleine straatjes en vinden uiteindelijk de plek met zo’n hoge score voor het eten. Jammer nou, ze doen geen lunch!
Maar op een of andere manier zegt de eigenaar in het vloeiend Belgisch-Limburgs kom in ieder geval in mijn Riad kijken en dat doen we. We weten niet wat we zien, zo mooi! Als je binnenkomt staat er een muur waardoor je niet ziet wat daar achter zit. We begrijpen dat dit hoort bij een RIAD.
Een Riad is een traditioneel Marokkaans huis met een atrium of binnentuin. Het waren huizen van het rijkere deel van de burgerij en staan vaak binnen de oude ommuurde delen van de stad. Het concept van een RIAD is gericht op privacy, met name voor de vrouwen en op bescherming tegen het weer. Het gebouw is opgebouwd rond een atrium en heeft meestal twee verdiepingen. Vaak bevindt zich rondom deze binnenplaats een galerij. De kamers zijn rondom het atrium gegroepeerde. De muren zijn bedekt met tadelakt pleister, gezellige mozaïek en/of Islamitische kalligrafie. Op de binnenplaats staan vaak planten bomen en een fontein. De buitenmuren van de RIAD hebben slechts kleien ramen. Het hele ontwerp past binnen de standpunten van de Islam omtrent de privacy van vrouwen. De plattegrond van een RIAD is afgeleid op die van de Romeinse villa. De eerste RIAD werd waarschijnlijk gebouwd in de 9e of 10e eeuw. Er zijn maar twee deuren om de RIAD binnen te gaan, de grote poort waarin een kleine deur is gemaakt waar je altijd half gebukt doorheen moet, dit is om respect te tonen aan de mensen binnen de Riad. Om aan te kondigen dat je naar binnen wilde kon je kiezen uit drie opties.
Gebruik maken van de grote klopper, dat wilde zeggen dat er een man aan de deur stond en er ook door een man werd opengedaan.
Gebruik maken van de kleine klopper, dat wilde zeggen dat er een vrouw aan de poort stond en dan werd er door een vrouw open gedaan.
Een klopper die het geluid maakte van een paard en diegene die dan dan langs kwam was ws een edelman die wel te vertrouwen was.
De andere poort werd gebruikt door het personeel.
Wat hebben deze mensen er veel liefde ingestopt, we zijn helemaal rondgeleid, hebben kamers mogen zien en achteraf konden we toch lunchen. Abbi de eigenaar raakte niet uitgepraat over zijn RIAD, Tiznit en de omgeving.
Na een overheerlijke lunch waar Abbi zich een paar maal voor verontschuldigden omdat het zo simpel zou zijn heeft hij nog een stuk meegelopen en mij in ieder geval nog meer enthousiast gemaakt om hier zeker terug te komen. We lopen nog langs een heel mooi plekje wat vroeger dienst deed als koelkast. Een soort grote ronde iglo maar dan van stenen waar je in naar beneden kon lopen om je spullen koel te zetten. Bij de auto gekomen stappen we in en rijden vis het strand richting Mirleft, waar we op een geweldige camping staan. Leuk om hier weer te zijn en de eigenaar weer te ontmoeten. Vanavond vis eten, kan niet anders zijn dan vers zo vlak bij de zee.
We hebben een klein appartementje met twee beden toch fijn als dat kan, maar de bedden zijn net beton, dat gaat wat worden vannacht. Er liggen geweldige retro lakens op het bed, het is simpel maar goed. Ik ga mijn foto’s op de computer zetten en ben daar wel even mee bezig, ook schrijf ik nog even aan mijn reisverslag. Dan als hoogtepunt een potje klaverjassen, jammer dat we het niet af kunnen maken want het eten komt er aan. Een gigantische vis voor twee personen en lekker dat die is, zo vers heb ik al heel lang geen vis meer gegeten ik geniet heel erg, wat is de keuken in Marokko toch een geweldige keuken.
Naar bed naar bed zie duimelot, maar op een hard bed slapen is toch een heel gelach voor likkepot!
