2 maart 2016Woensdag 2 Maart 2016 Ook al kunnen wij niet weg we moeten er toch vroeg uit want de rest vertrekt en mijn auto is het laatste de poort binnen gereden. Marion rijdt met de rest mee dus is ook a vroeg uit bed, o wat heb ik moeite om mijn hoofd boven mijn slaapzak te steken en te aanvaarden dat het gedaan is met mijn rust. Ik sta op en zie dat het al een drukte van jewelste is er worden nog de laatste dingen aan de auto gedaan, er wordt ontbeten en dan is iedereen klaar voor vertrek. Het is toch raar dat we nu de rest uit staan te zwaaien en wij hier achter blijven, het is niet echt leuk. Maar goed het is niet anders en wij gaan maar koffie drinken want van het voornemen om nog even terug te gaan naar bed komt niets meer, ik ben klaarwakker.
Ik ga mijn tas voor de zoveelste keer herorganiseren want na een aantal dagen lijkt mijn tas en de auto op een ontplofte bom. In onze slaapkamer zijn er 10 bommen en granaten ontploft en we moeten dus aan het werk. We doen het rustig aan want het onderdeel moet worden ingevlogen vanuit Marokko en komt om ongeveer 13:00 uur met het vliegtuig aan. Tussendoor drinken we koffie, is er contact met Jan en de garage en ruimen we op. Fijn dat we zoveel pakketjes soep hebben gekocht we hebben genoeg voor iedereen om onze lunch te verzorgen. Buiten in het zonnetje op het midden terras (nou ja, zandbak)genieten we van lekkere sliertensoep. We besluiten de auto’s alvast te pakken zodat we direct wegkunnen als de auto is gerepareerd, maar voordat de auto klaar is en getest is her al ruim drie uur geweest en ons wordt geadviseerd om niet meer te gaan want als we bij de grens aankomen en die is al dicht dan moeten we daar slapen maar er is geen hotel of camping. We besluiten na rijp beraad het advies op te volgen en hier nog een nacht te blijven, maar dan wel morgenochtend om 5 uur te vertrekken, dus mogen de spullen weer uit de auto worden gehaald en kunnen we weer een kamer betreden. Threes en ik besluiten een kamer met airco te nemen dan slapen we misschien beter dan beter dan afgelopen nacht.
Als dat is gebeurt gaan we met zijn allen benzine tanken zodat we allemaal met een volle tank vertrekken morgen. Ook kopen we wat flessen water zodat we genoeg drinken bij ons hebben.
Terug in de auberge is de internetverbinding eindelijk werkzaam dus iedereen zit achter de computer of is bezig met zijn telefoon, weer even in verbinding staan met de buitenwereld. Ik zie ineens bericht van de Rotaryclub die ik heb aangeschreven dat we welkom zijn op de bijeenkomt, maar die is al geweest alleen krijg ik na dagen pas mijn berichtjes binnen. Ik stuur een bericht terug en ik spreek met de Rotarian af dat hij naar de auberge toekomt. We gaan eerst uit eten, en nemen pizza in een vrij nieuw restaurant, dat gezellig is aangekleed met allerlei felgekleurde kerstversiering. De pizza smaakt goed en we rijden weer terug naar de auberge.
Daar staat de Rotarian in een prachtig Mauritaans gewaad en we Ronald en ik hebben een erg leuk gesprek, over de reis, over Mauritanië en over de Rotary. Het is erg leuk om hem te ontmoeten en we spreken af om contact te houden. Het is al laat en ik ga naar bed waar Threes al in dromenland is, we gaan morgen om 5 uur rijden!
