We staan vroeg op, het is nog donker. Pakken de spullen en gaan naar beneden want we hebben om 7.00 uur afgesproken voor het ontbijt. Ik ben vannacht niet uit bed gevallen maar volgens Threes wel alle kanten van het bed gezien. We hebben een uitgebreid ontbijt echt geweldig voor wat we er voor betaald hebben dus voldaan kunnen we weer verder met de reis. Het wordt langzamerhand licht en de hemel ziet er straal strak blauw uit. Dat is nog eens mooi in vergelijking met gisteren. We genieten van de omgeving want we zien allemaal amandelbomen in bloei staan, een lichtroze bloesem. Ook gaat het maar door met de sinaasappel wijngaarden, ik denk dat ik vannacht alleen maar oranje balletjes langs me heen zie gaan, het blijft mooi om te zien. Al die mooie groene bomen met die oranje ballen er in. We rijden weer met drie teams achter elkaar aan en dat gaat steeds beter, we beginnen er aan te wennen en zo’n bakkie is toch een uitvinding hoor. Kunnen aangeven als we de weg afgaan of als er getankt moet worden. We hebben afgesproken vandaag niet te lang door te rijden om de tent op te kunnen zetten als het nog licht is en de auto even opnieuw in te delen. Ik weet nog een camping waar ik met Wouter heb gestaan en we besluiten daar te gaan kamperen. We zitten op de hoogte van Valencia, maar dan meer het binnenland in. We logeren op camping Kiko wat door ons onmiddellijk wordt omgedoopt in camping Kliko in het dorpje Villagordo del Cabriel. Binnen de kortste keren staat onze tent, maar ik heb pech want mijn rits is al direct kapot dus dat wordt tochtig vannacht. We genieten even van het zonnetje en lopen naar het stuwmeer, mooi!
Omdat we willen eten als het nog licht is wachten we niet lang met de opwarmen van de heerlijke kapucijners met spek en worst met liefde door Wouter voor ons gemaakt. Heerlijk en lekker gauw klaar. Daarna glippen we meteen naar binnen, want het is al aardig koud. Genoeglijk zitten we met zijn allen om de tafel want er is wifi dus de berichten moeten gelezen worden en de reisverslagen getypt. Een glads heerlijk rode wijn er bij en heerlijke muziek op de achtergrond maken er een genoeglijke avond van. Het leven van een Rotary Challenger gaat soms ook over rozen. Het is niet altijd afzien! Net even de TomTom ingesteld en we moeten morgen nog 660 kilometer rijden voordat we in Sotogrande zijn, dat is goed te doen aangezien ik inschat dat we er vanavond allemaal vroeg in liggen, voor de tent zitten is met deze temperaturen nog geen optie.
