Woensdag 24 februari 2016
W rijden richting Essaouira een schattig badplaatsje aan de kust met lieflijke oude straatjes, bijna alle huisjes zijn wit geverfd en de straatjes zijn smal. Overal winkeltjes die van alles proberen te verkopen. Tassen, schoenen, kleding, sieraden, tapijten, kleedjes, het gaat maar door. Je ziet niet één schoenwinkel maar het stikt ervan en zo gaat het ook met alle andere shopjes. Talloze winkeltjes die hetzelfde verkopen en op die manier hun brood moeten proberen te verdienen. Het is geen rijk bestaan voor de mensen. We lopen door de kleien straatjes en besluiten te lunchen. Een restaurant in een steegje en met een terras wan uitzicht heeft op zee. Mooie locatie hoor. Ik bestel kokkels en Threes een pizza en we delen het eten samen. Jammie wat smaakt het lekker. Met een volle buik gaan we weer aan de wandel en we lopen langs een oude man die zit te haken. Hij haakt redelijk grove mutsen en vertelt dat het fijnere werk door zijn vrouw wordt gedaan. Hij heeft drie rasta mutsen gehaakt en we krijgen Ton, Jan en Ton zover dat ze die opzetten. Het is lachen geblazen de heren met die mutsen op en de maker wil graag met ze op de foto. Ze kopen alle drie die muts en zo lopen er drie ouderen heren uit Nederland als idioten door het stadje, wij hebben lol. We vervolgen onze reis en nemen niet de camping vlakbij Essaouira maar rijden nog zo’n 70 kilometer verder en nemen daar een hotelletje. Het laatste stuk rijden wordt een gele weg richting de zee, ik heb het gevoel dat ik aan het einde van de wereld ben terecht gekomen. De weg kronkelt zich steil omhoog, nou ja weg zeg gerust maar weggetje. Het wordt smaller en smaller en de gaten groter maar goed we komen boven en belanden in een klein dorpje????? Wat een surfparadijs blijkt te zijn. We hebben een schattig echt Marokkaans hotelletje, het is niet luxe maar er is wel aandacht besteed aan de aankleding. Ze hebben kamers en die zien er ook allemaal basic maar leuk ui. Bij onze kamer moet je eerst een trap af naar beneden en de deur gaat naar binnen open, erg handig. Maar goed het gaat en we zetten onze spullen neer. Ik ben verschrikkelijk moer, maar we moeten nog eten, dus gaan we naar de eetruimte. Eerst drinken we wat en om een uur of zeven komt het eten, maar te veel want ik zit nog vol van die middag. Na het eten stort ik bijna in dus ik ga er dit keer vroeg in, om ongeveer kwart voor negen lig ik al in bed en niet veel later schijn ik al in dromenland te zijn volgens Threes.
