Op naar de familie. We worden allemaal wakker geklopt om tijd naar de zonsopgang te kunnen kijken, ik vind het goed en besluit nog even te blijven liggen, even dit momentje vasthouden.
Als ik naar buitenkom zie ik de hele groep op de heuvel staan en genieten van de mooie zonsopgang.
Daarna gaan we naar het ontbijt, wat weer voortreffelijk verzorgd is. Ik besluit toch maar een paar olijven te nemen, ze staan er tenslotte niet voor niets. Het smaakt ook nog. Na een geweldig ontbijt kunnen we kiezen hoe we terug willen naar het hotel, ik wil nog wel even op de kameel en dat willen er meerderen dus we klimmen er weer op voor het laatste stukje. Die van vandaag zit beduidend beter dan die van gisteren, zo dat kan behoorlijk verschil uitmaken. Als het zo lekker zit durf je zelf ook relaxter te gaan zitten, armen los en lopen maar. Jammer dat we er van af moeten, Threes ik begrijp je tocht in Egypte. Aangekomen bij het hotel is het auto pakken en wegwezen, we gaan richting Tinerhir, waar ween rondleiding krijgen in de palmerai en eten bij de familie.
We rijden een gele route door weer een heel ander gebied, het lijkt wel of er allemaal steenpuisten omhoog zijn gekomen in het landschap. We vragen ons af of het natuurlijk is of dat het is gemaakt, want aan de ene kant van de weg ziet het er heel anders uit dan aan de andere kant. Maar na een poosje rijden zien we ook erupties aan de andere kant van de weg, het is een mooie tocht. We arriveren op tijd op de camping dus er kunnen tenten opgezet worden of kamers in gebruik genomen, Ze hebben tegenwoordig een zwembad op de camping en dat is lekker na een lange rit, Het water is ijs en ijskoud, waar ben ik aan begonnen? Maar goed na ongeveer 10 minuten ben ik er doorheen en het blijft steen koud. We gaan daarna naar de familie die ons een rondleiding zal geven in de palmerai en waar we na afloop van de rondwandeling zullen eten. Wat een warm welkom mogen we ontvangen, het is zo leuk om iedereen terug te zien, en ook Marjo en Abdul zijn over uit Nederland, dat maakt het extra leuk.
Na een ontvangst met zoete thee gaan we onder leiding van Abdul en Said rondwandelen in de palmerai. Wat er niet allemaal groeit, overheerlijke granaatappels, cactusvruchten, dadels, olijven en b=verder veel groente. Er lopen irrigatiesystemen tussendoor en we lopen over hele smalle verhoginkjes, waarover we ons moeten bewegen. Ik roep het is net alsof we op de snelweg lopen en wordt onmiddellijk afgestraft. Ik ben nog niet uitgepraat of ik lig op mijn rug inde greppel in een dikke laag blubber. O wat moet ik lachen, beter dan huilen, ik zit behoorlijk onder de blubber, maar goed er zijn ergere dingen in het leven.
Voeten afspoelen en met een natte achterkant doorlopen, ik wordt uitgelachen door de dames die aan het werk zijn op hun tuintjes. We lopen door en komen in de Medina uit, maar we zijn moe en lopen snel door naar het taxiterrein. Ik ga met een natte broek de taxi in, het kan niet anders.
Als we weer bij de familie zijn, gaan we zitten en worden verwend met thee. Marjo gaat met een paar mensen een wijnverkoop opzoeken om de feestvreugde wat te verhogen. We hebben een geweldige avond, met overheerlijk eten. Pizza Berber, o wat is het lekker en zo simplistisch. We zitten al vol na de pizza en dan komt er nog tajine aan en geroosterd vlees, ik kan niet meer!
Na het eten gaat het grootste deel van de familie muziek maken, er wordt flink getrommeld en natuurlijk gedanst. Er worden Marokkaanse jurken en broeken uit de kast getrommeld en natuurlijk moet iedereen mee doen. Kees maakt de meeste indruk met een stippen hangbroek, die in Marokko een climatiseur wordt genoemd. Hij danst zoals bij de broek past, comme un Marrocain.
Het is al laat en heel erg donker als we naar huis rijden. We delen de kamer met “ de meisjes” Gea en Yvonne en het is een beetje behelpen, met wat schuiven lukt het met zijn vieren op een niet al te grote tweepersoons kamer.
