4 november 2017De samensmelting Ik heb heerlijk geslapen, een eigen slaapkamer dus geen gesnurkt van WA, jammer dat hij precies hetzelfde zegt over mij. Hans maakt een heerlijk ontbijt klaar en die eten we op boven in de studio van zijn huis. We zien de vissersbootjes liggen, prachtig en ondertussen genieten wij van een overheerlijk ontbijt. Na het ontbijt wandelen we nog even met Hans over de boulevard, m/aar het is weer mistig, dus zien we niet veel. We vertrekken om een uur of elf want we maken een kleine omweg omdat Wim-Arie het wel leuk lijkt om de geiten in de Argan bomen te zien zitten. In de ruwe arganboom groeien gele vruchten en daarvan wordt handmatig via een ingewikkelde procedure de olie gemaakt. De olie wordt gebruikt om mee te koken en ook in allerlei cosmetische producten. Via Essouera een oud vissersstadje en momenteel een zeer populaire badplaats voor de toeristen rijden we door het Argangebied. Maar geen geit te bekennen! Waar we ook kijken no goat in the tree. We rijden zoeken en vinden niets. Dat kan dus ook gebeuren.
Als we op de camping arriveren horen we dat de anderen er nog niet zijn en nu is wachten ineens minder erg want we zijn nu voorlopers in plaats van achterblijvers. We installeren ons in de bedoeïenen bungalowtent, trekken onze welkomstkleding aan , gaan voor onze tent zitten en nemen een glaasje wijn. We hebben het verdiend!
Het is emotioneel voor mij als de anderen binnen komen, ik had niet gedacht Dat ik hier zou zitten en het gehaald zou hebben met onze auto! Heerlijk om iedereen weer te zien, bij te kletsen en de verhalen van de andere teams te horen. We eten gezamenlijk het is leuk. We zijn weer allemaal bij elkaar!
